Zakon o organizacijama i reprezentativnim organizacijama osoba sa invaliditetom i civilnih žrtava rata FBiH
Službene novine Federacije BiH, broj 61/22
I – OSNOVNE ODREDBE
Član 1.
(Predmet)
(1) Ovim zakonom uređuje se definicija, postupak i uslovi sticanja statusa organizacije osoba sa invaliditetom i organizacije civilnih žrtava rata, statusa reprezentativne organizacije osoba sa invaliditetom i reprezentativne organizacije civilnih žrtava rata, područje djelovanja, svrha i ciljevi djelovanja, aktivnosti, vođenje registra organizacija, finansiranje, kao i druga pitanja od značaja za funkcionisanje organizacija na nivou općina, kantona i Federacije Bosne i Hercegovine (u daljnjem tekstu: Federacija).
(2) Gramatička terminologija korištenja muškog ili ženskog roda u ovom zakonu i propisima donesenim na osnovu ovog zakona podrazumijeva uključivanje oba roda.
Član 2.
(Definicije)
(1) U smislu ovog zakona pojedini pojmovi imaju sljedeće značenje:
a) organizacija je udruženje koje je u smislu ovog zakona ostvarilo status organizacije osoba sa invaliditetom, odnosno organizacije civilnih žrtava rata, ili reprezentativne organizacije osoba sa invaliditetom, odnosno reprezentativne organizacije civilnih žrtava rata.
b) organizacija osoba sa invaliditetom, (u daljnjem tekstu: OOSI) je udruženje koje okuplja osobe sa istom vrstom invaliditeta, urođenog ili stečenog van ratnih okolnosti, kao i udruženje koje okuplja osobe sa statusom invalida rada bez obzira na vrstu invaliditeta, a koje djeluje u interesu svoga članstva i u javnom interesu, na svim područjima od značaja za njihov položaj, a koja su definirana UN Konvencijom o pravima osoba sa invaliditetom (u daljnjem tekstu: Konvencija);
c) organizacija civilnih žrtava rata, (u daljnjem tekstu: OCŽR) je udruženje koje okuplja osobe sa utvrđenim statusom civilne žrtve rata (u daljnjem tekstu: CŽR), djeluje u interesu svoga članstva i u javnom interesu, na svim područjima koja su definirana Konvencijom kao i drugim područjima od značaja za njihov položaj;
d) reprezentativna općinska OOSI je organizacija koja okuplja najveći broj redovnih članova iste vrste invaliditeta ili redovnih članova sa statusom invalida rada sa područja jedne općine.
e) reprezentativna kantonalna OOSI je organizacija koja, iz većine općina tog kantona, okuplja najveći broj redovnih članova iste vrste invaliditeta ili redovnih članova sa statusom invalida rada.
f) reprezentativna federalna OOSI je organizacija koja okuplja najveći broj redovnih članova iste vrste invaliditeta ili redovnih članova sa statusom invalida rada, i organizacija članica sa područja najmanje tri kantona.
g) reprezentativna općinska OCŽR je organizacija koja okuplja najveći broj redovnih članova sa utvrđenim statusom CŽR iz populacije osoba sa invaliditetom (u daljnjem tekstu: OSI), i članova porodice civilne žrtve rata sa područja jedne općine.
h) reprezentativna kantonalna OCŽR je organizacija koja, iz većine općina tog kantona, okuplja najveći broj redovnih članova sa utvrđenim statusom CŽR iz populacije OSI i članova porodice CŽR.
i) reprezentativna federalna OCŽR je organizacija koja okuplja najveći broj redovnih članova sa utvrđenim statusom CŽR iz populacije OSI i članova porodice CŽR i organizacija članica, sa područja najmanje tri kantona.
j) reprezentativnost na području općine, grada, kantona ili Federacije može steći i OCŽR koja okuplja najveći broj redovnih članova posebne kategorije CŽR sa područja te općine, grada, kantona ili Federacije.
(2) Član OOSI i OCŽR i reprezentativne OOSI i OCŽR može biti redovni i pomažući.
Redovni član OOSI i reprezentativne OOSI može biti osoba kod koje je nalazom, ocjenom i mišljenjem nadležne zdravstvene ustanove ili Instituta za medicinsko vještačenje zdravstvenog stanja ili druge nadležne institucije, odnosno upravnim aktom nadležnog organa, utvrđen fizički, mentalni, senzorni ili intelektualni invaliditet, koji je urođen ili stečen van ratnih okolnosti, odnosno kao posljedica profesionalnog oboljenja ili povrede na radu. Redovni član u smislu utvrđivanja statusa reprezentativne organizacije osoba sa invaliditetom može biti samo osoba sa stepenom invaliditeta od 60% do 100%.
(3) Redovni član OCŽR i reprezentativne OCŽR može biti osoba koja u skladu sa važećim propisom ima utvrđen status CŽR.
(4) Pomažući član OOSI i OCŽR i reprezentativne OOSI i OCŽR može biti bilo koje fizičko ili pravno lice koje na različite načine pomaže rad ovih organizacija.
(5) Članstvo reprezentativne OOSI i reprezentativne OCŽR čine redovni članovi pojedinih organizacija članica i redovni članovi reprezentativne organizacije, koji pristupe organizaciji u skladu sa njenim utvrđenim procedurama.
II – PRINCIPI DJELOVANJA
Član 3.
(Djelatnost)
(1) Djelatnost koju obavlja OOSI i OCŽR, odnosno reprezentativna OOSI i OCŽR je neprofitna.
(2) U skladu sa važećim propisima, organizacije iz stava (1) ovog člana mogu obavljati i profitnu djelatnost, pri čemu ona ne smije biti organizovana kao osnovna djelatnost.
(3) Dobit ostvarena obavljanjem djelatnosti može se koristiti isključivo za ostvarivanje ciljeva organizacije utvrđenih statutom.
Član 4.
(Standardi djelovanja)
OOSI i OCŽR, djeluju u područjima od značaja za položaj OSI i CŽR, koja su definisana Konvencijom, važećom Politikom u oblasti invalidnosti u Bosni i Hercegovini, te prioritetima utvrđenim u strateškim dokumentima u oblasti invalidnosti u Federaciji.
Član 5.
(Svrha i cilj djelovanja)
Svrha OOSI i OCŽR je da na osnovama dobrovoljnog udruživanja i zajedničkih potreba promovišu i zagovaraju, štite i ostvaruju interese populacije koju okupljaju, s ciljem uživanja propisanih prava, postizanja jednakih mogućnosti i njihovog punog uključivanja.
Član 6.
(Aktivnosti)
(1) Radi postizanja svrhe i cilja djelovanja, u okviru svojih redovnih aktivnosti OOSI i OCŽR, odnosno reprezentativne OOSI i reprezentativne OCŽR provode sljedeće aktivnosti:
a) utvrđuju interese i zagovaraju prava i potrebe OSI i CŽR u svim područjima od značaja za njihov položaj;
b) doprinose senzibilizaciji javnosti i podizanju društvene svijesti o problemima i položaju OSI i CŽR;
c) djeluju po pitanjima prevencije nastanka invaliditeta;
d) kreiraju i provode programe koji pojedinim grupama OSI i CŽR omogućavaju aktivno učešće, pristupačnost, uključivanje i neovisno življenje;
e) pružaju podršku pri ostvarivanju prava i potreba OSI i CŽR u oblastima socijalne i zdravstvene zaštite, odgoja i obrazovanja, rehabilitacije, radnog osposobljavanja i zapošljavanja, pravne zaštite, kulture, sporta i rekreacije;
f) provode aktivnosti i programe koji su u funkciji sprečavanja i ublažavanja društvenih i psihičkih posljedica invaliditeta, te razvijanja socijalnih vještina OSI i CŽR;
g) rade na poboljšavanju razumijevanja i provođenju odredbi Konvencije i drugih značajnih međunarodnih dokumenata koji uključuju pitanja invaliditeta, kako među populacijom koju okupljaju, tako i u sredini u kojoj djeluju;
h) rade na informiranosti OSI i CŽR o njihovim pravima i obavezama;
i) zagovaraju i djeluju na rješavanju pitanja arhitektonske i informacijsko-komunikacijske pristupačnosti, (uklanjanje arhitektonskih barijera, uvođenje i korišćenje savremenih informacijsko-komunikacijskih tehnologija kao i znakovnog jezika, Braillevog pisma, augmentativne i alternativne komunikacije, te svih drugih dostupnih sredstava, načina i oblika komunikacije po izboru OSI i CŽR);
j) kontinuirano rade na unapređenju kapaciteta organizacije;
k) osiguravaju transparentnost i javnost rada i rezultata rada.
l) potiču aktivnosti nadležnih institucija u cilju što uspješnijeg i bržeg rješavanja pitanja OSI i CŽR;
m) sudjeluju u aktivnostima nadležnih institucija u kreiranju i definiranju mjera i akata koji uređuju pitanja od interesa za OSI i CŽR;
n) uspostavljaju i razvijaju saradnju s državnim institucijama, drugim OOSI i OCŽR nevladinim organizacijama, na domaćem i međunarodnom nivou;
(2) OOSI i OCŽR i reprezentativne OOSI i OCŽR mogu izvršavati i druge aktivnosti koje su na osnovama općeg interesa članstva definirane osnivačkim aktima i programima organizacije.
(3) OOSI i OCŽR i reprezentativne OOSI i OCŽR će vršiti one aktivnosti iz st (1) i (2) ovog člana koje odgovaraju potrebama članstva koje zastupaju.
(4) Svi nivoi vlasti u Federaciji BiH će prilikom izrade i provedbe propisa iz svoje nadležnosti, kao i u procesima donošenja odluka koje su značajne za osobe sa invaliditetom konsultovati i aktivno uključiti osobe sa invaliditetom putem reprezentativnih OOSI i OCŽR.
III – STICANJE STATUSA OOSI I OCŽR
Član 7.
(Podnošenje zahtjeva)
Zahtjev za sticanje statusa OOSI i OCŽR, podnosi se:
a) za OOSI i OCŽR – koje su kao udruženja upisane u kantonalne registre udruženja – nadležnom kantonalnom ministarstvu koje vrši nadzor nad radom ovih organizacija (u daljnjem tekstu: nadležno kantonalno ministarstvo);
b) za OOSI i OCŽR – koje su kao udruženja upisane u federalni registar udruženja – Federalnom ministarstvu rada i socijalne politike (u daljnjem tekstu: Federalno ministarstvo).
Član 8.
(Uslovi za sticanje statusa OOSI i OCŽR)
(1) Status OOSI i OCŽR može steći udruženje koje ispunjava sljedeće uslove:
a) da je registrovano u skladu sa važećim propisima,
b) da izvršava odredbe utvrđene u čl. 5. i 6. ovog zakona na osnovu akta o osnivanju i statuta,
c) da raspolaže odgovarajućim minimalnim tehničkim i ljudskim resursima za izvršavanje ciljeva i zadataka utvrđenih ovim zakonom i statutom organizacije, što će biti regulirano posebnim podzakonskim aktom, a koji će donijeti federalni ministar rada i socijalne politike u roku od 60 dana.
(2) Izuzetak predstavljaju OOSI i OCŽR sa područja Bosansko-podrinjskog kantona, Posavskog kantona i Kantona 10., koji mogu imati pola od definiranog minimalnog broja članova iz stava (1) tačka c) ovog zakona.
(3) Navedeni minimalni broj redovnih članova u stavu (1) tačka c) ovog člana, odnosi se na one organizacije koje direktno u svom članstvu imaju redovne članove dok se za organizacije koje u svom članstvu imaju druge organizacije, minimalan broj članica u tim organizacijama mora biti najmanje tri organizacije.
Član 9.
(Dokazi o ispunjavanju uslova)
Uz zahtjev za sticanje statusa OOSI i OCŽR, dostavlja se:
a) rješenje o registraciji udruženja u skladu sa važećim propisima o udruženjima i fondacijama,
b) statut,
c) spisak članova organa upravljanja,
d) dokaz o broju redovnih članova, dostavljen u propisanoj aplikaciji, čiji će se sadržaj utvrditi posebnim aktom iz člana 23. ovog zakona,
e) dokaz o posjedovanju minimalnih tehničkih i ljudskih resursa za izvršavanje ciljeva i zadataka utvrđenih ovim zakonom i statutom.
Član 10.
(Odlučivanje)
(1) O zahtjevu za utvrđivanje statusa OOSI i OCŽR, u skladu sa članom 7. ovog zakona, a na osnovu uslova propisanih u članu 8. ovog Zakona rješava nadležno kantonalno, odnosno Federalno ministarstvo (u daljnjem tekstu: nadležno ministarstvo).
(2) Rješenje kojim se rješava po zahtjevu iz stava (1) ovog člana, nadležno ministarstvo donosi na osnovu prijedloga komisije, koja se formira radi utvrđivanja ispunjenosti uslova predviđenih ovim zakonom.
(3) Komisija iz stava (2) ovog člana, može se formirati kao ad hoc komisija ili stalno tijelo nadležnog organa.
IV – STICANJE STATUSA REPREZENTATIVNOSTI
Član 11.
(Utvrđivanje statusa reprezentativnosti)
Status reprezentativne OOSI i reprezentativne OCŽR, utvrđuje nadležno ministarstvo iz člana 10., stav (1), a u skladu sa članom 7. ovog zakona, putem provođenja postupka javnog poziva za prikupljanje zahtjeva radi utvrđivanja statusa reprezentativnosti (u daljnjem tekstu: javni poziv za utvrđivanje statusa reprezentativnosti).
Član 12.
(Uslovi za sticanje statusa reprezentativnosti)
Status reprezentativnosti može steći OOSI i OCŽR koja ispunjava sljedeće uslove:
a) da okuplja najveći broj redovnih članova na području općine, grada, kantona ili Federacije pri čemu:
1) ako grad čini više općina, gradska reprezentativna organizacija mora okupljati redovne članove iz većine općina tog grada a najmanje po tri člana iz svake općine;
2) kantonalna reprezentativna organizacija, mora okupljati redovne članove iz većine općina i gradova tog kantona i to najmanje po tri člana iz jedne općine, odnosno grada;
3) federalna reprezentativna organizacija mora imati članice – kantonalne organizacije, u najmanje tri kantona, od kojih je minimalno jedna reprezentativna;
b) da realizuje aktivnosti u skladu sa članom 6. ovog zakona.
Član 13.
(Javni poziv)
(1) Redovan javni poziv za utvrđivanje statusa reprezentativnosti objavljuje se svakih pet godina.
(2) Prije isteka roka od pet godina, može se objaviti vanredni javni poziv za utvrđivanje statusa reprezentativnosti ukoliko reprezentativna organizacija za određenu vrstu invaliditeta, iz razloga propisanih ovim zakonom, izgubi taj status.
(3) Vanredni javni poziv za utvrđivanje statusa reprezentativnosti objavljuje se samo za onu vrstu invaliditeta, koju je predstavljala organizacija koja je izgubila status reprezentativnosti.
(4) Vanredni javni poziv objavljuje se u roku od 30 dana od dana objave rješenja o prestanku statusa reprezentativnosti u službenim glasilima.
(5) Status reprezentativnosti koji je organizacija stekla po vanrednom javnom pozivu, utvrđuje se za period do isteka roka od pet godina, kada je predviđeno objavljivanje redovnog javnog poziva.
Član 14.
(Dokazi u postupku javnog poziva)
(1) Po javnom pozivu za utvrđivanje statusa reprezentativnosti obavezno se dostavljaju sljedeći dokazi:
a) dokaz o stečenom statusu OOSI i OCŽR,
b) dokaz o ukupnom broju redovnih članova, a u skladu sa članom 12., tačka a) ovog zakona, za kantonalne reprezentativne organizacije dokaz o njihovoj teritorijalnoj zastupljenosti, a za federalne reprezentativne organizacije i dokaz o broju članica;
c) dokaz o angažovanosti na izvršavanju aktivnosti iz člana 6. koje odgovaraju potrebama članova koje zastupaju, a posebno tački l) m) i n) ovog zakona.
(2) Javnim pozivom može se zatražiti i dostavljanje dodatne dokumentacije, u skladu sa aktuelnim prioritetima strateških dokumenata za unaprjeđenje položaja osoba sa invaliditetom.
Član 15.
(Komisija za provođenje javnog poziva)
(1) Javni poziv za utvrđivanje statusa reprezentativnosti objavljuje se u službenim glasilima i najmanje dva dnevna lista.
(2) Radi provođenja postupka javnog poziva formira se komisija koja utvrđuje ispunjenost kriterija za sticanje statusa reprezentativnosti.
(3) Na prijedlog komisije iz stava (2) ovog člana, nadležno ministarstvo donosi rješenje kojim se OOSI, odnosno OCŽR, utvrđuje status reprezentativnosti, ili rješenje kojim se ovaj zahtjev odbija.
V – ZAJEDNIČKE ODREDBE O STATUSU OOSI, OCŽR I STATUSU REPREZENTATIVNOSTI
Član 16.
(Dvostruko članstvo)
Članstvo u organizacijama OSI i OCŽR i reprezentativnim je dobrovoljno prema vlastitom izboru osobe, a u postupku utvrđivanja statusa OOSI i OCŽR i statusa reprezentativnosti OOSI i OCŽR će se računati samo u jednoj organizaciji, izuzev kod osoba sa kombiniranim smetnjama i članstva na osnovu različitog statusa.
Član 17.
(Prestanak statusa)
(1) Prestanak statusa OOSI i OCŽR, kao i statusa reprezentativnosti utvrdit će se rješenjem nadležnog ministarstva, i to:
a) po zahtjevu nosioca statusa;
b) brisanjem udruženja iz registra udruženja prema važećim propisima o udruženjima i fondacijama;
c) ukoliko nosilac statusa ne djeluje u skladu sa čl. 4., 5. i 6. ovog zakona;
d) ukoliko se u postupku redovnog ili vanrednog nadzora, utvrdi da je nosilac statusa prestao ispunjavati bilo koji od uslova propisanih ovim zakonom;
e) ukoliko se utvrdi nenamjensko trošenje sredstava (član 32., stav (2) ovog zakona);
(2) OOSI i OCŽR kojoj je utvrđen prestanak statusa, novi zahtjev za utvrđivanje statusa, može podnijeti po isteku roka od jedne godine od dana objave rješenja u službenim glasilima.
(3) Reprezentativna OOSI i OCŽR, kojoj je utvrđen prestanak statusa reprezentativnosti iz razloga propisanih u članu 32., stav (2) ovog zakona nema pravo prijave na prvi sljedeći redovni i vanredni javni poziv za utvrđivanje statusa reprezentativnosti, odnosno do okončanja sudskog postupka, ukoliko je isti pokrenut.
(4) Rokovi iz stava (3) ovog člana računaju se od dana objave rješenja u službenim glasilima.
Član 18.
(Primjena propisa)
(1) U postupku utvrđivanja i prestanka statusa OOSI i OCŽR i statusa reprezentativnosti, kao i u postupku redovnog i vanrednog nadzora, primjenjuje se Zakon o upravnom postupku, (“Službene novine Federacije BiH”, br. 2/98 i 48/99), izuzev u dijelu postupka koji je odredbama ovog zakona posebno uređen.
(2) Protiv rješenja u postupcima iz ovog zakona, ne može se izjaviti žalba, ali se može pokrenuti upravni spor.
(3) Organizacija koja ostvari pozitivan ishod u upravnom sporu za utvrđivanje statusa reprezentativnosti ne može ostvariti pravo na retroaktivno finansiranje po odredbama ovog zakona.
(4) Finansiranjem u skladu sa odredbama ovog zakona, smatrat će se i finanisiranje organizacije kojoj su eventualno dodijeljena sredstva u budžetskoj godini prije prestanka statusa reprezentativnosti.
(5) U slučaju iz stava (4) ovog člana, organizacija nije dužna vratiti dodijeljena sredstva, izuzev u slučaju nenamjenskog trošenja sredstava iz člana 32. stav (2) ovog zakona.
VI – UDRUŽIVANJE
Član 19.
(Udruživanje organizacija)
(1) OOSI i OCŽR, kao i reprezentativne OOSI i reprezentativne OCŽR, koje djeluju na nivou općine, grada, kantona i Federacije, mogu se međusobno udruživati i formirati koordinaciju, vijeće i dr. (u daljnjem tekstu: organizacija udruženja).
(2) Za formiranje organizacije udruženja potrebno je najmanje pet članica organizacija, predstavnica različitih vrsta invaliditeta.
(3) Udruživanje iz stava (1) ovog člana zasniva se i reguliše sporazumom, u kojem se navode ciljevi, zadaci i odgovornosti udruženih organizacija.
(4) Sporazum o udruživanju dostavlja se nadležnom ministarstvu iz člana 7. ovog zakona.
(5) Organizacije koje se udružuju međusobno su ravnopravne, a udruživanje nije uslovljeno statusom reprezentativnosti.
(6) Organizacija udruženja ne može steći status OOSI I OCŽR.
Član 20.
(Svrha udruživanja organizacija)
(1) Svrha i uloga organizacije udruženja je da kreira jedinstvenu platformu djelovanja svih udruženih organizacija i u tom smislu nastupa pred nadležnim državnim organima i međunarodnim organizacijama i institucijama, te ovim organima kada je to potrebno predlaže rješenja koja su u interesu populacije koju predstavljaju kao i predstavnike za učešće u radnim grupama i tijelima.
(2) Interes organizacije udruženja mora odražavati interese svih članica.
VII – REGISTAR
Član 21.
(Uspostavljanje i vođenje registra)
(1) Registar OOSI i OCŽR, kao i registar reprezentativnih OOSI i reprezentativnih OCŽR, u okviru postojeće elektronske baze podataka, uspostavlja Federalno ministarstvo, a vode nadležna ministarstva iz člana 10., stav (1) ovog zakona.
(2) Registri iz stava (1) ovog člana sadržavati će, gdje god je primjenjivo, podatke razvrstane po spolu.
Član 22.
(Sadržaj registra)
(1) Za svaku OOSI i OCŽR, u registar se obavezno unosi sljedeće:
a) zahtjev za utvrđivanje statusa i to:
1) datum podnošenja,
2) naziv i sjedište organizacije,
3) ime, prezime i spol lica ovlaštenog za predstavljanje i zastupanje,
4) vrsta traženog statusa – OOSI i OCŽR ili reprezentativna OOSI i OCŽR,
5) lista redovnih članova koja sadrži ime, prezime, spol i jedinstveni matični broj svakog člana,
6) vrsta i stepen invaliditeta svakog člana;
b) redni broj upisa;
c) rješenje o dodjeli statusa;
d) druga rješenja u vezi sa izmjenama utvrđenog statusa.
(2) Sve promjene u podacima koji se vode u registru, izuzev promjena podataka iz stava (1) t. a) 5) organizacije su dužne prijaviti nadležnom ministarstvu najkasnije u roku od 30 dana od dana nastanka promjena, a promjene iz stava 1) t. a) 5) u roku od 6 mjeseci od dana nastanka promjene.
Član 23.
(Posebno regulisanje registra)
Federalni ministar rada i socijalne politike će, u roku od 60 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona, posebnim aktom propisati način uspostave i detaljan sadržaj registra, aplikacioni obrazac redovnog članstva, kao i procedure vođenja i unosa podataka u registar OOSI, OCŽR, reprezentativnih OOSI i reprezentativnih OCŽR.
VIII – NADZOR
Član 24.
(Nadležnost)
Nadzor nad primjenom ovog zakona vrše nadležna ministarstva iz člana 10. stav (1) ovog zakona, svako u okviru svoje nadležnosti.
Član 25.
(Vrste nadzora)
(1) Nadzor iz člana 24. ovog zakona, može biti redovni i vanredni.
Redovni nadzor vrši se svakih pet godina prema unaprijed utvrđenom planu koji donosi federalni, odnosno kantonalni ministar (u daljnjem tekstu: ministar).
(2) Redovni nadzor može se vršiti i sukcesivno tokom perioda od pet godina.
(3) Vanredni nadzor vrši se u svim slučajevima kada nadležno ministarstvo ima saznanja da određena organizacija djeluje u suprotnosti sa odredbama ovog zakona.
(4) Redovan i vanredni nadzor vrši komisija koju imenuje ministar.
(5) Rješenjem o imenovanju komisije, ministar određuje vrstu i način provođenja nadzora.
Član 26.
(Način nadzora)
(1) Redovan i vanredni nadzor sprovodi se kao:
a) neposredni nadzor – u sjedištu kontrolisane organizacije, direktnim uvidom u opće i pojedinačne akte, kao i sadržaj, način i uslove njenog rada ili
b) posredni nadzor – uvidom u dostavljene podatke i dokumentaciju.
(2) Nakon provedenog nadzora, komisija sastavlja zapisnik koji čini sastavni dio konačnog izvještaja, koji se po izvršenom cjelokupnom nadzoru dostavlja ministru.
(3) Zapisnik komisije o izvršenom nadzoru i rješenje ministra sa naloženim mjerama i preporukama dostavlja se organizaciji nad kojom je izvršen nadzor, a koja je dužna postupiti po istim, i u ostavljenom roku o tome organu nadzora predočiti dokaze.
IX – FINANSIRANJE
Član .
(Sredstva za rad)
Sredstva za rad reprezentativnih organizacija osiguravaju se iz izvora utvrđenih u članu 38. Zakona o udruženjima i fondacijama (“Službene novine Federacije BiH”, broj 45/02).
Član 28.
(Budžetsko finansiranje)
(1) Reprezentativne OOSI i reprezentativne OCŽR se u skladu sa mogućnostima finansiraju iz budžeta kroz direktno uvrštavanje ovih organizacija u budžet općine, grada, kantona ili Federacije BiH, u skladu sa nivoom organizovanja, i to:
a) iz budžeta općine – općinske reprezentativne OOSI i reprezentativne OCŽR,
b) iz budžeta grada – gradske reprezentativne OOSI i reprezentativne OCŽR,
c) iz budžeta kantona – kantonalne reprezentativne OOSI i reprezentativne OCŽR,
d) iz budžeta Federacije – federalne reprezentativne OOSI i reprezentativne OCŽR.
(2) Finansiranje se vrši putem javnog poziva, u skladu sa raspoloživim sredstvima za tekuću budžetsku godinu, a u svrhu podrške osnovnom funkcionisanju organizacije, radi izvršavanja programskih aktivnosti i zadataka.
(3) U skladu sa st. (1) i (2) ovog člana finansirati će se one reprezentativne organizacije za koje se u postupku raspodjele sredstava po javnom pozivu utvrdi da ispunjavaju kriterije propisane u podzakonskom aktu iz člana 29. stav (1) ovog zakona, i koji u postupku javnog poziva iz stava (2) ovog člana ostvare najviši broj bodova na rang listi.
Član 29.
(Posebno regulisanje finansiranja)
Postupak, kriteriji, način raspodjele sredstava, namjena i svrha dodijeljenih sredstava, izvještavanje i obrasci izvještavanja, kontrola utroška kao i druga pitanja u vezi sa namjenskim utroškom sredstava, definisati će se posebnim podzakonskim aktom koji donosi rukovodilac nadležnog organa iz čijeg budžeta se vrši finansiranje organizacije, u roku od 60 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Član 30.
(Namjensko trošenje sredstava)
(1) Organizacije su dužne dodijeljena sredstva trošiti u skladu sa namjenom utvrđenom u članu 28. stav (2) ovog zakona.
(2) Bliža namjena i svrha utroška sredstava, kao i međusobna prava i obaveze korisnika i davaoca sredstava, definisati će se ugovorom.
Član 31.
(Kontrola utroška)
(1) Odgovorna osoba i organi upravljanja organizacije odgovorni su za namjensko trošenje sredstava i izvještavanje u skladu sa ovim zakonom i podzakonskim aktima te propisima o budžetskom i finansijskom poslovanju.
(2) Kontrolu namjenskog utroška sredstava vrši finansijska služba nadležnog organa koji je dodijelio sredstva, u skladu sa propisima o finansijskom i računovodstvenom poslovanju.
(3) Izvještaj o izvršenoj kontroli sadrži zaključak o činjenici da li su sredstva utrošena namjenski ili nenamjenski.
Član 32.
(Nenamjensko trošenje sredstava)
(1) U slučaju kada nadležna služba iz člana 31. stav (2) ovog zakona, utvrdi da su sredstva utrošena nenamjenski, obavezno se vrši povrat tih sredstava.
(2) Organizacija kod koje se utvrdi nenamjensko trošenje sredstava, gubi status reprezentativnosti danom objave rješenja o prestanku statusa u službenom glasilu.
X – PRELAZNE I ZAVRŠNE ODREDBE
Član 33.
(Registracija)
(1) U roku od tri mjeseca od dana stupanja na snagu ovog zakona, nadležna kantonalna i Federalno ministarstvo će raspisati javni poziv za udruženja koja su do stupanja na snagu ovog zakona djelovala kao udruženja osoba sa invaliditetom ili udruženja civilnih žrtava rata, da se registruju kao OOSI i OCŽR.
(2) U roku od šest mjeseci od dana stupanja na snagu ovog zakona, nadležna kantonalna i Federalno ministarstvo će raspisati javni poziv za utvrđivanje statusa reprezentativnosti OOSI I OCŽR.
(3) Po isteku rokova iz st. (1) i (2) ovog člana, utvrđivanje statusa OOSI i OCŽR vršiti će se po pojedinačnim zahtjevima, a utvrđivanje statusa reprezentativnosti putem javnog poziva.
Član 34.
(Finansiranje)
(1) Do okončanja procedura postupka utvrđivanja statusa reprezentativnosti OOSI i OCŽR finansiranje će se vršiti na način kako je to rađeno do stupanja na snagu ovog zakona.
(2) Finansiranje reprezentativnih OOSI i OCŽR po ovom zakonu može početi od prve naredne budžetske godine, ukoliko Federacija, kanton, grad, općina u svom budžetu predvide takvo finansiranje.
Član 35.
(Propisi na nivou kantona i jedinica lokalne samouprave)
(1) Kantoni i jedinice lokalne samouprave mogu donositi propise iz svoje nadležnosti kojima će detaljnije urediti ovu oblast za područje kantona i jedinica lokalne samouprave, uzimajući u obzir specifičnosti područja na kojem organizacije djeluju.
(2) Svi propisi iz stava (1) ovog člana moraju biti u skladu sa ovim zakonom.
Član 36.
(Stupanje na snagu)
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u “Službenim novinama Federacije BiH”.
Predsjedavajući
Predstavničkog doma
Parlamenta Federacije BiH
Mirsad Zaimović, s. r.
Predsjedavajući
Doma naroda
Parlamenta Federacije BiH
Tomislav Martinović, s. r.